Bożena Kraczkowska, dziennikarka działu dodatków „Gazety Olsztyńskiej”, pisze, śpiewa i fotografuje. Gdy zapytałam ją, od kiedy zajmuje się zdjęciami i jak to się ma do innych rodzajów jej twórczości, odpowiedziała:

— Fotografuję, od kiedy lekarz zalecił mi uprawianie jakiegoś sportu. A że jestem leniwa, wybrałam sport spacerowy. Kupiłam aparat fotograficzny i godzinami chodzę po lasach. W czasie jednego z takich spacerów wpadłam do bagna i wróciłam do domu bez buta. Fotografowanie jest więc sportem w pełni tego słowa znaczeniu. Bywa ekstremalnie. Pisanie, fotografowanie, śpiewanie... Nie rozgraniczam tego. Moje zdjęcia nie są jakoś specjalnie niezwykłe, ale zwykłe chyba też nie. Jest w nich sporo poezji. Poetyckie zdjęcie? Czemu nie. Moja fotografia to bardziej podglądanie niż widzenie. Wszyscy widzimy liście, lód, śnieg, światło, ja tylko pokazuję ten świat ostrzej, bliżej. Podobnie jest z wierszem. Wiersz jest swoistą fotografią myśli. Takim artystycznym skrótem. Zatem nie rozgraniczam tych form — wiersz może być zamiast zdjęcia, zdjęcie zamiast wiersza.

Wystawę fotograficzną w starym ratuszu można oglądać do 20 stycznia.